#امام_زمان #ذکر

? یک دعایی هم هست که منشأش در این صحیفةالعلویه آمده در اذکار مرحوم فیض است یا فرزند فیض در حاشیه صحیفةالعلویه آورده، در دارالسلام هم این‌جوری نقل می‏ کند که ملاقاسم رشتی که از نجف می‏ آید برای التیام‌ دادن بین ارتباط حاجى محمّد ابراهیم کلباسى و آقا میر محمّد مهدى و بعد در تخت فولاد با پیرمردی برخورد می‏ کند. حالا بعضی از آقایان فکر کردند، آن پیرمرد، حضرت است؛ ولی خودش مدّعی این نیست؛ امّا هر کسی بوده، از اوتاد بوده است. ملاقاسم رشتی که از فضلای نجف بوده از آن پیرمرد، زاد المسافرین می‏ خواهد. منظورش از زادالمسافرین، کیمیا بوده است. پیرمرد می‏گوید: یک چیزی بخواه که به دردت بخورد.
بعد ذکری به او می‏ گوید که آن را نقل نکرده؛ ولی بعدش می‏ گوید: ذکری به تو می‏ گویم‏ که به مردم بگویی که در حوایجشان بخوانند، مشکلاتشان حل شود.

? این ذکر، خیلی مجرّب است که از آن پیرمرد نقل شده است؛ البتّه کاری هم به او ندارد و جاهای دیگر هم نقل شده است. ذکرش این است:
(( یا اللهُ یا محمد یا علی یا فاطمه یا صاحبَ الزمان اَدرِکنی و لاتُهلِکنی ))

? ملاقاسم رشتی می گوید: وقتی آن پیرمرد برای من می خواند، من مینوشتم، تا اینکه گفت: “ادرکنی” من در ذهنم آمد چون‌ که دارد یا محمد یا علی یا فاطمه یا صاحب الزمان باید ضمیر جمع بیاورد و بگوید: ادرکونی. ملاقاسم می گوید: من پیش خودم گفتم: این پیرمرد سواد ندارد و باید بگوید: ادرکونی؛ امّا می گوید: ادرکنی. تا این فکر در ذهنم خطور کرد، پیرمرد گفت: نه؛ اشتباه فکر میکنی. باید ضمیرش مفرد باشد. علّتش این است که الآن مسئول عالَم وجود، حضرت بقیةالله روحی له الفداء است و اگر ما متوسّل می شویم به پیامبر و امیرالمؤمنین و حضرت زهرا سلام الله علیهم باز مسئولیتش با حضرت صاحب است و باید مفرد باشد و ادرکنی درست است. ملاقاسم می گوید: به خانه حاجی محمد ابراهیم رفتم. ملتهب بودم

? حاجی کلباسی خودش صاحب کرامت بود. بعد ملاقاسم می‌گوید: حاجی کلباسی تا مرا دید، گفت: «چه شده؟ تب داری؟ “ گفتم: «برخورد کردم با مرد بزرگی” و جریان دعا را به ایشان گفتم. ایشان گفتند: این دعا را آقای بیدآبادی، آقا محمد به من آموخته‌اند و در پشت کتاب دعا نوشته‌ام. ایشان برخواستند و کتاب را آورده و عبارت «ادرکونی و لاتهلکونی” را خط زده و عبارت «ادرکنی و لا تهلکنی” نوشتند. (رک: دار السلام در احوالات حضرت مهدى (علیه السلام) ص485)
? این دعا خیلی مجرّب است، حتّی برای مشکلاتی که در زندگی به آن برخورد می‏کنیم و عدد صغیرش هم فکر می‏کنم 114 مرتبه هست به عدد سور قرآنی. آن وقت این ذکر، توسّل و توجّه انسان را به حضرت صاحب زیاد می‏کند انسان می‏تواند بعد از نمازی یا یک وقتی انسان این ذکر شریف را بگوید. این ذکر، توسّلی است به اهل‌بیت علیهم السلام، حضرت زهرا سلام الله علیها، امیرالمؤمنین علیه السلام و امام زمان علیه السلام.
‌ ‌
┈┄┅═✾•••✾═┅┄┈

? کانال رسمی حجت الاسلام والمسلمین حاج شیخ جعفر ناصری